Bokblogger

Ein krimroman med kommunepsykolog Solveig Feden i hovedrollen.

• Norsk tittel: Gemini
• Forfatter: Siril Thorsen
• Sjanger: Krim
• Antall sider: 367
• Utgivelsesår: 2022
• Utgiver: Kolofon Forlag

Siril Thorsen er lærer og forfatter. Ho debuterte i krimsjangeren med boka «Gemini» i 2022.

Solveig Feden jobber som kommunepsykolog i Vik i Sogn. Hun har lagt bylivet i Bergen bak seg etter samlivsbruddet, og satser alt på en ny start i en ukjent bygd der alle kjenner alle og et rykte har lynets fart. En kveld blir en 17 år gammel gutt funnet drept ved Verket. Som en del av kriseteamet blir Feden innkalt, og den ferske lensmannen Tøger Baade oppdager raskt at hun sitter på en kompetanse som er helt avgjørende for saken. Er det en tilfeldighet at den drepte var en tvilling, og hvorfor føler Feden at drapsmannen er lokal? Under overflaten viser det seg at bygda har mange mørke rom som flere av innbyggerne jobber hardt for å skjule, og kommunepsykologen vikler seg inn i en historie som går over 40 år tilbake i tid, en historie som setter det kristne samspillet til bygda på prøve.

Denne boka er eit leseeksemplar frå forfatter. Eg er på ingen måte påverka av dette, og har skrevet min egen subjektive vurdering av «Gemini».

I min bokblogg legg eg ut bøker som eg vil anbefale videre til deg som les den. Difor publiserer eg ikkje bokanmeldelser med karakter 3 eller dårligere. Unntaket er viss forfatter/forlag likevel ynskjer dette.

Dette er ein krimroman der handlinga foregår i Vik i Sogn. Me fylgjer blant anna ein kommunepsykolog som vert kasta inn i etterforskninga av eit drap på ein ung mann.

Kommunepsykolog Solveig Feden er 37 år gamal, og har nylig lagt eit samlivsbrudd bak seg og flytta frå Bergen til Vik. Dette er ei bygd der alle kjenner alle og bygdesladderen og det berømte bygdedyret lever i beste velgående. Solveig er med i kommunens krisestab, og etterkvart vert ho også ein nyttig ressurs i ei pågående drapsetterforskning. Denne karakteren er sammensatt og godt skildra. Det er likevel fortsatt ein del lag som kan tilføres denne personen, så her håper eg at forfatter kjem med fleire bøker om Solveig.

Det er ikkje tilfeldig at lokasjonen er Vik i Sogn, sidan forfatter vaks opp der. Ho har tatt seg litt kunstneriske friheter i sine miljøskildringer, men det er også masse som skal være korrekt skildra frå denne plassen.

Vik var virkelig en vakker bygd, men de siste dagene hadde en ondskap tatt over for det vakre på en slik måte at det syntes. Det var noe med stemningen, som om naturen forstod. Riktignok lå skodden flekkvis fordelt på fjelltoppene og nedover fjellsidene denne morgenen, og de lette regndråpene varslet om at de gikk inn i en mye våtere årstid, men det var noe annet. Noe betent, usynlig, mørkt og tungt som la en demper på bygdas hjerte. Vik holdt pusten!

Thorsen veksler mellom to tidsperioder. Den eine er noko som skjedde i bygda tilbake i 1972, medan nåtida er satt til 2017. Krimromanen starter med eit barn som bur på ein øde gård saman med foreldra sine. Kvar fredag kjem melkemannen innom tunet, og av og til sit ei lita jente på med han. Denne guten sitter og smugkikker ut vinduet, og for han er dette vekas høgdepunkt. For dei andre dagene er skrekkelige, og han bærer på ein mørk hemmelighet. Dette trigger nysgjerrigheten til leser, og forfatter får på denne måten leseren med seg frå fyrste kapittel av.

Tilbake i nåtida så vert ein ung mann funnet drept etter ein joggetur. Dette er eit bestialsk drap som ryster grunnvollen i bygda. Er det ein i bygda? Ein av deira «eigne» eller er det ein omstreifende som har tatt livet av eit tilfeldig offer? Krisestaben blir satt, og lensmann i bygda Tøger Baade skal få meir enn nok å henge fingrane i. Saman med blant andre Solveig vert dei pressa til det ytterste når dei får beskjed om at ei ung jente er meldt sakna ikkje så lenge etter…

Thorsen tar for seg det berømte bygdelivet. Alle kjenner alle, og mange bærer på hemmeligheter som ikkje bør sjå dagens lys. Samtidig er det stort sett alltid nokon som veit noko, men som tier om det. Korleis skal ein nyinnflytta person klare å trenge inn til kjernen av sakene, og få lokalbefolkninga i tale?

Skildringene rundt det som skjer føles naturlig, og reaksjonene til etterlatte er særs forskjellige. Nokon sit apatisk tilbake, nokon går rett i kjelleren psykisk sett, medan andre viser sin sorg fysisk. Thorsen viser desse forskjellene på ein strålende måte, og på denne måten maner ho fram eit bilete av personlighet, men samtidig sørger alle på sin måte utan at det er feil.

Den overvektige damen satt og vagget på en litt for liten stol mens hun tok seg til brystet og knyttet overkroppen. Uten forvarsel hylte hun høyt og kastet hodet hardt og ukontrollert bakover.
Solveig fikk eit syn, lik nyhetssendingene der muslimske mødre og kvinner i Midtøsten sørger over kisten til en av sine nærmeste. Der de skriker helt ukontrollert og gestikulerer med armene i alle retninger.

Hovedkarakteren er spesialist i krisepsykoterapeutisk arbeid med born og unge, og det vert ein god del skildringer rundt korleis personer oppfører seg, ansiktsmimikk og den slags. Det vert med andre ord ein del om psyken, menneskesinnet og oppvekstmiljø. Thorsen har klart å danne eit realistisk og nært bilete av dette yrket som Solveig Feden har, utan at det vert til det kjedsommelige.

Ein kan ikkje unngå å synes synd på enkelte karakterer, men samtidig vipper det over til å bli eit elsk-hat forhold. Det som starter uskyldig, ender opp på den andre enden av skalaen. Her fremprovoserer Thorsen følelser bevisst og ubevisst hos leseren. Ho røsker opp i logikken og rører rundt, og ein vert plutselig usikker på kva ein egentlig tenker og føler overfor enkelte. Eit særs godt verkemiddel som ho utfører til fulle.

Språket er godt og plottet er solid. Framdrifta er derimot litt ujevn. Det blir litt i rykk og napp, og enkelte langdryge utgreiinger. Samtidig har forfatter lagt opp romanen slik at ein må forstå historia bak for å skjønne det som skjer i nåtid. Dermed vert det ujevn progresjon. Men på sitt beste er det meget spennende, og ho varter opp med mange gode vendinger og overraskelser undervegs og særskilt i sluttpartiet.

Hver time, hvert minutt, hvert sekund var et jævla mareritt. Sett i den store sammenheng var et helt år forskjellen på å leve, overleve eller dø!

Det er til tider makabre skildringer Thorsen varter opp med. Likevel har ikkje forfatter skrevet nærgående om sjølve handlinga, men det er meir konsekvensene og inntrykkene ein sit att med som kan være tøft for enkelte.

Oppvekstmiljø er noko forfatter tar tak i, og viser på godt og vondt kva det kan gjere med eit menneske. Det er fascinerende å lese når ho skildrer tankesettet til enkelte karakterer, og me får eit innblikk i kvifor og kor tid karakterene byrja å endre oppførsel. Her har Thorsen lagt ned eit betydelig arbeid, og det vises att i teksten.

«Gemini» er ein krimroman med eit solid gjennomført plott. Miljøskildringer fra Vik i Sogn og bygdedyret generelt får verkeleg bein å gå på. Med denne boka viser Siril Thorsen at ein treng nødvendigvis ikkje ha eit kjent navn eller eit stort forlag i ryggen for å kunne skrive god krim. Denne kan eg trygt anbefale videre.

TERNINGKAST: 5-